Ράιχστατ, δούκας του-

(Napolιon Franηois Charles Joseph Bonaparte duc de Reichstadt, Παρίσι 1811 – Σένμπρουν, Βιέννη 1832). Γιος του Ναπολέοντα Α’ και της Μαρίας Λουίζας. Αμέσως μετά τη γέννησή του ανακηρύχτηκε βασιλιάς της Ρώμης, αλλά έζησε ολόκληρη τη ζωή του στην Αυστρία, στο ανάκτορο του Σένμπρουν. Το 1818 έλαβε από τον παππού του, τον αυτοκράτορα της Αυστρίας, τον τίτλο του δούκα του Ράιχστατ. Από τους οπαδούς του βοναπαρτισμού αναγνωριζόταν ως Ναπολέων B’ και πολλοί φιλελεύθεροι και επαναστάτες της Ευρώπης την εποχή εκείνη τον προέβαλαν ως υποψήφιο αυτοκράτορα ή βασιλιά. Ο Μέτερνιχ όμως κατόρθωνε να τον κρατάει μακριά από τις ναπολεόντειες αναμνήσεις και από τα πολιτικά γεγονότα. Γύρω από τη μορφή του νεαρού «Αετιδέα» πλάστηκαν διάφοροι ρομαντικοί θρύλοι, που έδωσαν αφορμή για το δράμα του Ροστάν Ο Αετιδέας.